Zastosowanie zasady Saint-Venanta i zasady superpozycji .Zasada Saint-Venanta pozwala zastępować obciążenie ciągłe q, działające na pewnym obszarze, przez wypadkowe obciążenie skupione Q, jeżeli jest spełniony warunek Ro>2a. Wykorzystanie zasady Saint-Venctnta i superpozycji polega na takim podziale obszarów obciążonych na części, aby do każdej z nich można było zastosować jeden ze wzorów podanych poprzednio. Nomogram Newmarka. Sposób posługiwania się nomogramem jest następujący. Rysuje się na kalce technicznej granicę L obszaru obciążonego A i punkt M, poniżej którego wyznacza się naprężenie oz, w takiej skali, aby głębokość z, na której wyznacza się naprężenie oz, była równa odcinkowi zn określającemu skalę nomogramu. Następnie umieszcza się rysunek na nomogramie tak, aby punkt M rysunku pokrywał się z punktem O nomogramu. Jeżeli w obszarze A działa obciążenie zmienne, wtedy wyznacza się wartości qi obciążenia jednostkowego w dowolnym punkcie każdego pola (wycinki pierścieni) nomogramu objętego granicą L i oblicza się naprężenie G, wg wzoru Cli, gdzie: Jc — liczba wszystkich pól nomogramu, liczba pól nomogramu objętych granicą L obszaru A; wielkość nazywa sie współczynnikiem wpływu nomogramu i oznacza symbolem w u, Jeżeli w obszarze A działa obciążenie równomierne q, to wtedy Cli = q=const i wzór przyjmuje prostszą postać. W celu zwiększenia dokładności wyznacza się J dwukrotnie: z niedomiarem, uwzględniając tylko pola mieszczące się całkowicie w obszarze A, oraz z nadmiarem, uwzględniając również te pola, które obszar A pokrywa częściowo. Jako wynik bierze się średnią arytmetyczną. [przypisy: strop gęstożebrowy porotherm, dom pasywny parterowy, izolacja podłogi ]
Tags: dom pasywny parterowy, izolacja podłogi, strop gęstożebrowy porotherm